8 Χαρακτηριστικά του Troubadour

Το τροβαδούρο ήταν μια κίνηση της λογοτεχνίας, της ποίησης και των τραγουδιών που εμφανίστηκαν τον 11ο αιώνα στη Γαλλία, στην περιοχή της Προβηγκίας. Αργότερα το κίνημα εξαπλώθηκε στη βόρεια Γαλλία και την Ιταλία.

Ο συνθέτης της εποχής ονομάστηκε troubadour. Ο τραγουδιστής ή ο δακτυλογράφος των ποιημάτων ονομάστηκε jogral, αν ήταν αρχάριος ή minstrel, αν ήταν ήδη πιο έμπειρος.

Μάθετε για τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά των truubadours:

1. Σχέση μεταξύ ποίησης και μουσικής

Στον πειραματισμό, η μουσική και η ποίηση συνδέονταν στενά. Τα λεγόμενα ποιήματα και στίχους συνοδεύονταν από μουσική και μουσικά όργανα όπως η βιόλα, η λύρα, το φλάουτο και η άρπα. Για το λόγο αυτό ονομάζονταν τραγούδια τροβαδούρων.

Οι συλλογές των τραγουδιών της εποχής του τροβαδούρου ονομάζονται cancioneiros . Οι πιο γνωστοί cancioneiros είναι: το Cancioneiro της Βιβλιοθήκης της Λισαβόνας και το Cancioneiro του Βατικανού.

Τρεις μουσικοί αγρότες (Drei musizierende Bauern) - David Teniers

2. Ήταν χωρισμένη σε δύο είδη: λυρικά και σατυρικά

Το troubadour χωρίστηκε σε δύο πολύ διαφορετικά είδη: το λυρικό και το σατιρικό.

Οι λυρικοί τροβαδούροι είχαν τραγούδια αγάπης και φίλου, τα οποία συσχετίζονταν με τις αισθήσεις και τα συναισθήματα που είχαν σχέση με αυτές τις σχέσεις. Η λογοτεχνική και ποιητική παραγωγή της εποχής των τροβαδούρων ήταν πολύ επικεντρωμένη στο θέμα της αγάπης και του πόνου. Αυτά τα θέματα αντιμετωπίστηκαν στα cantigas de amor και cantigas de amigo .

Ήδη ο σατιρικός, σατυρικός, σατυρικός, χυμώδης, σατυρικός χιούμορς επέκρινε τον τρόπο ζωής στη φεουδαρχική κοινωνία εκείνη τη στιγμή. Τα σατιρικά τραγούδια είναι επίσης πολύ χαρακτηριστικά των τραγουδιών που παρήχθησαν σε αυτή την περίοδο. Είχαν χωριστεί σε δύο τύπους: τα περιθώρια περιφρόνησης και τα τραγούδια του καταραμένου .

Και τα δύο ήταν τραγούδια που έκαναν σάτιρα ή απόλαυση, αλλά υπήρχε μια διαφορά μεταξύ τους με τον τρόπο που έγινε η σάτιρα. Το περιφρονητικό τραγούδι ήταν ελαφρύτερο και το τραγούδι του καταραμένου ήταν πιο άμεσο και όξινο στο περιεχόμενο του.

3. Προσπάθησαν να αγαπήσουν και να τιμούν τους αγαπημένους τους

Στα ερωτικά τραγούδια που έγραψαν οι τροβαδούροι στο πρώτο πρόσωπο και ήταν κοινό ότι τοποθετήθηκαν σε μια θέση κατωτερότητας και υποταγής στην γυναίκα που αγαπούσαν.

Υπήρχε μια έντονη τάση να αγαπάς και να λατρεύεις την αγαπημένη γυναίκα, η οποία ήταν εξιδανικευμένη και ανέφικτη, ακριβώς όπως η ιδέα της αγάπης.

Η αγάπη που περιγράφηκε στο τροβαδούρ ήταν γεμάτη ευγένεια, αλλά υπέστη και είχε χαρακτηριστικά μιας αδύνατης ή μη επανδρωμένης αγάπης.

Ακολουθεί ένα παράδειγμα του αγαπημένου τραγουδιού του Afonso Fernandes:

Κυρία μου, από τότε που σας είδα,

Αγωνίστηκα για να κρύψω αυτό το πάθος

που πήρε όλη μου την καρδιά.

αλλά δεν μπορώ πια και αποφάσισα

μπορεί όλοι να γνωρίζουν τη μεγάλη μου αγάπη,

τη θλίψη που έχω, τον τεράστιο πόνο

που έχω υποστεί από την ημέρα που σας είδα.

4. Ήταν φίλοι

Στα τραγούδια ενός φίλου, το κύριο θέμα που ασχολήθηκε ήταν η φιλία ή η αγάπη-φιλία. Τα τραγούδια του φίλου έγιναν από μια γυναίκα, όχι εξιδανικευμένη και ταπεινή, που δήλωνε τη φιλία του σε έναν φίλο ή μια πλατωνική αγάπη.

Μια περιέργεια για τα τραγούδια του φίλου είναι ότι, αν και οι τροβαδούροι που έγραψαν τα τραγούδια ήταν άνδρες, γράφτηκαν στον πρώτο άνθρωπο και πάντοτε στο θηλυκό .

Αυτά τα τραγούδια χαρακτηρίζονταν από έντονο αίσθημα ταλαιπωρίας, θλίψης και αγωνίας από το χωρισμό ενός φίλου ή ενός αγαπημένου ανθρώπου.

Δείτε αυτό το τραγούδι του φίλου του Δ. Ντινίς:

Αν γνωρίζετε τον φίλο μου,

αυτός που έλεψε για αυτό που έβαλε μαζί μου!

Ω Θεέ, είμαι;

Αν γνωρίζετε τα νέα του αγαπημένου μου,

αυτός που έλεψε για μένα να ορκίζομαι!

Ω Θεέ, είμαι;

Φύλλο μουσικής ενός τραγουδιού από φίλο του Martim Codax.

5. Επικρίθηκε το πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο της εποχής

Τα τρουβαδούρια εμφανίστηκαν στον Μεσαίωνα, μια εποχή στην οποία η κοινωνία ζούσε φεουδαρχία.

Για το λόγο αυτό, ένα από τα βασικά θέματα των σατιρικών τραγουδιών ήταν οι κριτικές για τον τρόπο ζωής στη φεουδαρχική κοινωνία της εποχής.

6. Χρήση λέξεων και αμφιλεγόμενων όρων

Η χρήση αυτών των όρων ήταν συνηθισμένη στα τραγούδια της απορίας, τα οποία ήταν ελαφρύτερα και περιείχαν σάτιρα έμμεσα. Αυτά τα τραγούδια αποτελούνται από διπλές ποινές με νόημα και στίχους που έμμεσα σατιρίζουν το αντικείμενο του τραγουδιού.

Δείτε το τραγούδι περιφρόνησης του Joan Garcia de Guilhade:

Γεια σου! Άσχημη ερωμένη! Ο Θεός συγχωρήστε με!

Γιατί έχεις καλή καρδιά

Τι φωνή θα κάνω για αυτόν τον λόγο,

Τι φωνή θα δοξάσω, όμως, και θα δω τι έπαινος θα είναι

Άσχημη παλιά κυρία τρελή!

7. Η κριτική έγινε απόλυτα

Ήδη τα τραγούδια της κατάρα, αντίθετα από τα τραγούδια της απορίας, ήταν πολύ πιο άμεσα και επιθετικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκε ορκωμοσία και ακόμη και τα ονόματα αναφέρθηκαν από troubadours.

Διαβάστε αυτό το τραγούδι της καταδίκης του Afonso Eanes de Coton:

Ναυτικό, η ευχαρίστησή σου που έχω για να κάνω λάθος,

και θαυμάζω ότι δεν σε βλέπω.

γιατί καλύπτω με αυτό το στόμα μου, το στόμα σου, το Ναυτικό.

και με αυτή τη μύτη μου, καλύπτω, το Ναυτικό, δικός σου

8. Αντανάκλασε τον τρόπο ζωής στη φεουδαρχική αριστοκρατία

Καθώς οι τροβαδούροι δημιουργήθηκαν κατά την περίοδο του κορυφαίου φεουδαρμού, πολλά από αυτά που παρήχθησαν στη λογοτεχνία και την ποίηση εκείνη την εποχή αντανακλούσαν τον τρόπο ζωής και την τελωνειακή φεουδαρχική αριστοκρατική κοινωνία.

Οι συμπεριφορές και οι αξίες του χρόνου, οι σχέσεις μεταξύ των φεουδαρχών και των υποτελών τους και το θέμα των σταυροφοριών ήταν θέματα των τραγουδιστικών τραγουδιών. Συχνά η φεουδαρχία και ο αριστοκρατικός τρόπος ζωής περιγράφηκαν με σαρκασμό στα σατιρικά τραγούδια.

Μάθετε περισσότερα σχετικά με τις έννοιες του Troubadour, του Jogral και της φεουδαρχίας.