Δημόσια υγεία

Τι είναι η δημόσια υγεία:

Η δημόσια υγεία είναι το σύνολο μέτρων που εφαρμόζει το κράτος για να εξασφαλίσει τη σωματική, ψυχική και κοινωνική ευημερία του πληθυσμού.

Σε διεθνές επίπεδο, η δημόσια υγεία συντονίζεται από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας - ΠΟΥ, η οποία σήμερα απαρτίζεται από 194 χώρες. Ο οργανισμός αποτελείται από ένα εξειδικευμένο οργανισμό του ΟΗΕ που συνεργάζεται με την κυβέρνηση των χωρών για τη βελτίωση της πρόληψης και της θεραπείας των ασθενειών, καθώς και τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα, του νερού και των τροφίμων.

Εκτός από το πολιτικο-διοικητικό πλαίσιο, η δημόσια υγεία είναι επίσης ο κλάδος της επιστήμης που επιδιώκει την πρόληψη και τη θεραπεία ασθενειών μέσω της ανάλυσης δεικτών υγείας και της εφαρμογής τους στους τομείς της βιολογίας, της επιδημιολογίας και άλλων σχετικών τομέων.

Δημόσια υγεία στη Βραζιλία

Στη Βραζιλία, η δημόσια υγεία προβλέπεται στο ομοσπονδιακό Σύνταγμα ως καθήκον του κράτους (άρθρο 196) και ως κοινωνικό δικαίωμα (άρθρο 6), δηλαδή δικαίωμα που πρέπει να διασφαλίζεται ομοιογενώς στους ιδιώτες, προκειμένου να διασφαλίζεται η άσκηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

Για να εγγυηθεί αυτό το δικαίωμα, το ομοσπονδιακό Σύνταγμα ανέθεσε στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση, τα κράτη, την ομοσπονδιακή περιφέρεια και τους δήμους την αρμοδιότητα να φροντίζει για τη δημόσια υγεία. Αυτό σημαίνει ότι, σε ένα ενιαίο σύστημα, κάθε κυβερνητικό όργανο θα έχει ένα όργανο υπεύθυνο για την εκτέλεση και τη διαχείριση τοπικών υπηρεσιών υγείας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Σύνταγμα του 1988 ήταν το πρώτο που χαρακτήρισε την υγεία ως πολιτική ατζέντα. Πριν από αυτό, δεν υπήρχε νομοθεσία που θα υποχρέωνε την κυβέρνηση να επενδύει στην περιοχή.

Ενιαίο σύστημα υγείας

Το Ενιαίο Σύστημα Υγείας - SUS, δημιουργήθηκε από το Ομοσπονδιακό Σύνταγμα του 1988 και ρυθμίζεται από το νόμο αριθ. 8.080 / 90 (νόμος περί οργανικής υγείας), ο οποίος το ορίζει ως εξής:

"Το σύνολο των ενεργειών και των υπηρεσιών υγείας που παρέχονται από ομοσπονδιακούς, κρατικούς και δημοτικούς δημόσιους οργανισμούς και ιδρύματα, άμεση και έμμεση διοίκηση και ιδρύματα που διατηρούνται από τη δημόσια δύναμη αποτελούν το Ενιαίο Σύστημα Υγείας (SUS)".

Ως εκ τούτου, το ενιαίο σύστημα υγείας αποτελείται από όλα τα μέτρα που εφαρμόζει άμεσα ή έμμεσα το κράτος για τη βελτίωση της δημόσιας υγείας.

Το SUS χρηματοδοτείται από ταμεία κοινωνικής ασφάλισης από όλες τις ομοσπονδιακές οντότητες και έχει τις εξής κατευθυντήριες γραμμές :

Αποκέντρωση

Προκειμένου να εξυπηρετήσει όλες τις περιοχές της χώρας κατά τρόπο που να ανταποκρίνεται στις τοπικές ανάγκες, το SUS χωρίζεται σε περιφερειακά όργανα με εξουσία διοίκησης. Σε εθνικό επίπεδο, η διοίκηση της SUS γίνεται μέσω του Υπουργείου Υγείας . Στα κράτη, την ομοσπονδιακή περιφέρεια και τους δήμους, η διοίκηση είναι υπεύθυνη για τις υγειονομικές γραμματείες ή ισοδύναμους οργανισμούς.

Ακεραιότητα

Το SUS πρέπει να εξυπηρετεί όλα τα άτομα, χωρίς καμία διάκριση. Επιπλέον, η υπηρεσία θα πρέπει να δίνει έμφαση στις προληπτικές δραστηριότητες (εκστρατείες ευαισθητοποίησης, εμβόλια κ.λπ.) χωρίς αυτό να συνεπάγεται κάλυψη θεραπειών και θεραπευτικών μέτρων.

Συμμετοχή της Κοινότητας

Η συμμετοχή του κοινού πρέπει να πραγματοποιείται μέσω συμβουλίων υγείας και διασκέψεων όπου οι πολίτες μπορούν να ψηφίζουν και να αποφασίζουν ποια θέματα υγείας πρέπει να δίδονται με προτεραιότητα.

Αρχές δημόσιας υγείας

Η δημόσια υγεία στη Βραζιλία περιστρέφεται γύρω από τις ακόλουθες αρχές που ορίζονται στον νόμο περί οργανώσεων υγείας:

  • την καθολικότητα της πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας σε όλα τα επίπεδα περίθαλψης
  • ολοκλήρωση της περίθαλψης
  • τη διατήρηση της αυτονομίας των πολιτών για την υπεράσπιση της σωματικής και ηθικής ακεραιότητας τους
  • ισότητα της υγειονομικής περίθαλψης
  • το δικαίωμα στην ενημέρωση, στα βοηθούμενα άτομα, στην υγεία τους
  • αποκάλυψη πληροφοριών
  • χρήση της επιδημιολογίας για να δοθεί προτεραιότητα
  • συμμετοχή της κοινότητας
  • αποκέντρωσης, ιδίως στους δήμους
  • την ενσωμάτωση της υγείας, του περιβάλλοντος και των βασικών αποχετεύσεων
  • πόρους της Ένωσης, τα κράτη, την ομοσπονδιακή περιφέρεια και τους δήμους
  • ικανότητα επίλυσης υπηρεσιών σε όλα τα επίπεδα βοήθειας
  • οργάνωση ειδικών και εξειδικευμένων δημόσιων υπηρεσιών για γυναίκες και θύματα οικιακής βίας εν γένει, η οποία εγγυάται, μεταξύ άλλων, την ψυχολογική φροντίδα, την ψυχολογική φροντίδα και την αναδομητική χειρουργική επέμβαση

Με εξαίρεση την τελευταία αρχή (η οποία εισήχθη στο δίκαιο μόλις το 2017), αυτές είναι οι βάσεις της δημόσιας υγείας στη χώρα από το 1990, όταν τέθηκε σε ισχύ ο νόμος για την υγεία της υγείας.