Σοφισμός
Τι είναι ο σοφισμός:
Ο σουφισμός ή η σοφιστεία σημαίνει μια σκέψη ή μια ρητορική που επιδιώκει να προκαλέσει σφάλμα, που παρουσιάζεται με προφανή λογική και νόημα, αλλά με αντιφατικούς λόγους και με την πρόθεση εξαπάτησης .
Σήμερα, ένας σοφιστικός λόγος θεωρείται ένα επιχείρημα που υποτίθεται ότι παρουσιάζει την αλήθεια, αλλά η πραγματική του πρόθεση έγκειται στην ιδέα του σφάλματος, που προκαλείται από μια καταθλιπτική συμπεριφορά, σε μια προσπάθεια εξαπάτησης και εξαπάτησης.
Με τη δημοφιλή έννοια, ένας σοφισμός μπορεί να ερμηνευθεί ως ψέμα ή πράξη κακής πίστης.
Μάθετε περισσότερα για το νόημα των προβλημάτων.
Ο σοφισμός δεν πρέπει να συγχέεται με τον παραλογορισμό, ο οποίος βασίζεται επίσης σε ψευδή συλλογιστική, πλάνη ή παράλογη σκέψη, αλλά με τη διαφορά να γίνεται με καλή πίστη . Ο παραλογισμός σχετίζεται με την άγνοια, όταν το άτομο δεν γνωρίζει την ψευδαίσθηση του.
Ωστόσο, ο ορισμός του σοφισμού έχει αλλάξει σημαντικά κατά τη διάρκεια των αιώνων. Στην Αρχαία Ελλάδα, για παράδειγμα, ο όρος χρησιμοποιήθηκε με την έννοια της "διάδοσης σοφίας" μέσω τεχνικών ρητορικής και επιχειρηματολογίας.
Ετυμολογικά, ο σοφισμός προέρχεται από τον ελληνικό σοφισμό, στον οποίο η σοφία ή ο σοφός σημαίνουν αντίστοιχα "σοφία" και "σοφή". Αυτή η λέξη έφερε όλες τις γνώσεις σχετικά με τις γενικές ανθρώπινες υποθέσεις.
Οι σοφιστές της αρχαίας Ελλάδας ήταν γνωστοί ως σπουδαίοι δάσκαλοι, που ταξίδευαν στις πόλεις και δίδαξαν στους μαθητές τους την τέχνη της ρητορικής, η οποία ήταν πολύ σημαντική για όσους επιθυμούσαν να ακολουθήσουν την πολιτική ζωή.
Οι σοφιστές θεωρήθηκαν κύριοι των τεχνικών ομιλίας, κάνοντας τον ομιλητή να πιστέψει γρήγορα τι μιλούσε, είτε ήταν αληθινό είτε όχι.
Η βασική δέσμευση των σοφιστών θα ήταν να κάνουν το κοινό να πιστέψει σε αυτό που λένε και όχι να αναζητήσει την αλήθεια ή να υποκινήσει αυτό το συναίσθημα στον συνομιλητή.
Ο Σωκράτης ήταν ένας από τους κύριους αντιπάλους της σοφιστικής σκέψης, ο οποίος επίσης αποτρόπαινε τα υψηλά τέλη που οι σοφιστές καθηγητές χρέωναν τους μαθητές τους.
Ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης ήταν επίσης σπουδαίοι φιλόσοφοι που αμφισβήτησαν τον σοφισμό, ο οποίος στη συνέχεια έφτασε να έχει υποτιμητική έννοια ως μορφή πνευματικής ατιμωρίας.
Παραδείγματα σοφισμών
Όπως είπε, ένας σοφισμός είναι ένα προφανώς λογικό επιχείρημα, των οποίων οι εγκαταστάσεις δεν υποστηρίζουν το συμπέρασμα. Για να επεξηγήσετε το θέμα, δείτε τα παραδείγματα:
"Αν η αγάπη είναι τυφλή και ο Θεός είναι αγάπη, τότε ο Θεός είναι τυφλός".
«Όποιος δεν δουλεύει έχει πολύ ελεύθερο χρόνο. Αν ο χρόνος είναι χρήμας, ο οποίος δεν δουλεύει είναι πλούσιος».
"Εάν η κατανάλωση λαχανικών θα χάσει βάρος, οι ελέφαντες και οι ιπποπόταμοι δεν θα ήταν παχύς".
Σοφισμός και συλλογισμός
Ο συλλογισμός είναι μια φιλοσοφική σκέψη που παρουσιάζεται από τον Αριστοτέλη, η οποία έχει μια εγγενή σχέση με τον ορισμό του σοφισμού.
Ο σιλολογισμός θα ήταν η ιδέα της ένταξης σε δύο κτίρια προκειμένου να καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα, με βάση την αφαίρεση.
Για παράδειγμα: " Κάθε άνθρωπος είναι θνητός " (προϋπόθεση 1) / "Ο Ιωάννης είναι άνθρωπος " (προϋπόθεση 2) / " Έτσι ο Ιωάννης είναι θνητός " (συμπέρασμα).
Ακόμη κι αν είναι λογική σκέψη, ο συγγραφέας μπορεί να παρουσιάσει εσφαλμένα συμπεράσματα, χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του ως ένα σοφιστικó συλλογισμó.
Βλέπε επίσης την έννοια του Στωϊσμού.
