Κλασικισμός
Τι είναι ο Κλασικισμός:
Ο κλασικισμός ήταν ένα κίνημα καλλιτεχνικής λογοτεχνικής ανανέωσης που εμφανίστηκε στην Ιταλία τον 16ο αιώνα κατά τη διάρκεια του Αναγεννησιακού κινήματος, το οποίο είχε τη σημασία της αναγέννησης των έργων της Κλασικής Αρχαιότητας της Ελλάδας και της Ρώμης.
Οι αναγεννησιακοί καλλιτέχνες και διανοούμενοι θεωρούσαν την Ελληνορωμαϊκή Κλασική Αρχαιότητα ως παράδειγμα που έπρεπε να ακολουθήσουν, αλλά δεν το απλώς μιμούνται, προσπαθούσαν να δημιουργήσουν πρωτότυπα έργα που αντιπροσώπευαν τις φιλοδοξίες της εποχής τους.
Η Αναγέννηση ξεκίνησε στην Ιταλία και εξαπλώθηκε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τα άφθονα υλικά υπολείμματα του αρχαίου πολιτισμού που υπήρχαν σε ολόκληρη την Ιταλία χρησίμευαν ως πηγή έμπνευσης και ενθάρρυνσης για τους καλλιτέχνες αυτού του κινήματος. Η Αναγέννηση θεωρείται το σημείο εκκίνησης της σύγχρονης εποχής.
Χαρακτηριστικά του κλασικισμού
Τα έργα που παρήχθησαν κατά την περίοδο του Κλασικισμού ευνόησαν την εμφάνιση ενός νέου τρόπου κατανόησης του κόσμου. Με βάση την πολιτιστική κληρονομιά της Κλασικής Αρχαιότητας παρουσίασαν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
- Ο οικουμενισμός επεδίωξε την ισορροπία μεταξύ συναισθημάτων και λόγου που επέτρεπε την επίτευξη μιας καθολικής εκπροσώπησης της πραγματικότητας, περιφρονώντας αυτό που ήταν καθαρά περιστασιακό και ιδιαίτερο.
- Ο ορθολογισμός επιδιώκει να επαναλάβει την ιδέα ότι η τέχνη βασιζόταν στον λόγο, ο οποίος ελεγχόταν την έκφραση των συναισθημάτων.
- Παράλληλα με τις βιβλικές ιστορίες που απεικονίστηκαν, οι ιστορίες της ελληνικής και της ρωμαϊκής μυθολογίας μπήκαν στη μόδα και άρχισαν να χρησιμοποιούνται ως αισθητικά μοτίβα, όπως πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά, διακόσμηση οροφών και τοίχων κλπ.
- Οι λατινικές λέξεις ενσωματώθηκαν στη λογοτεχνική γλώσσα που έγινε πλουσιότερη και λεπτότερη. Ο ήχος, που δημιουργήθηκε τον δέκατο τρίτο αιώνα, έχει γίνει η πιο χρησιμοποιημένη ποιητική μορφή. Ορισμένες μεσαιωνικές λογοτεχνικές συνθέσεις, όπως ο εαυτός, εγκαταλείπονται, προτιμώντας κωμωδία και τραγωδία σύμφωνα με τα ελληνικά μοντέλα.
Ανθρωπισμός
Το ανθρωπιστικό ιδεώδες ήταν μία από τις βασικές ιδέες της Αναγέννησης και είχε σαν αφετηρία την ιδέα ότι ο άνθρωπος ήταν το πιο σημαντικό πλάσμα του σύμπαντος. Οι δυνατότητές τους ήταν ατελείωτες, αλλά θα πρέπει να βελτιώνουν συνεχώς το σώμα και το μυαλό τους. Η λέξη ανθρωπιστής χαρακτήρισε επίσης τους μελετητές του αρχαίου πολιτισμού, οι οποίοι αφιερώθηκαν ιδιαίτερα στη μελέτη και τη μετάφραση των ελληνικών και λατινικών κειμένων.
