Ρομαντική

Τι είναι το Ρομαντικό:

Το Romance είναι ένα λογοτεχνικό έργο που χαρακτηρίζει την αφήγηση της πεζογραφίας, συνήθως μακρά, με γεγονότα που δημιουργούνται ή σχετίζονται με χαρακτήρες, οι οποίοι ζουν σε διαφορετικές συγκρούσεις ή δραματικές καταστάσεις, σε σχετικά μεγάλη χρονική περίοδο.

Ένα μυθιστόρημα μπορεί να λέει διαφορετικά είδη ιστοριών και μπορεί να ονομαστεί "μυθιστόρημα εγκλήματος", "μυθιστόρημα περιπέτειας", "περιφερειακό μυθιστόρημα", "ιστορικό μυθιστόρημα", "αστικό μυθιστόρημα", "μυθιστόρημα μυθιστόρημα" κ.λπ.

Ο ρομαντισμός είναι το όνομα που δόθηκε στο λογοτεχνικό κίνημα που ξεκίνησε στο τέλος του δέκατου όγδοου αιώνα και διήρκεσε μέχρι τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα. Το ρομαντικό είναι αυτό που αναφέρεται στον ρομαντισμό ως λογοτεχνικό κίνημα. Π.χ. ο Κάστρο Άλβας ήταν ρομαντικός ποιητής.

Εκτός του λογοτεχνικού πεδίου, ο όρος ρομαντισμός έχει αποκτήσει το νόημα της "ερωτικής σχέσης", μιας κατάστασης που περιλαμβάνει παθιασμένους ανθρώπους.

Προέλευση της λέξης ρομαντισμό

Η λέξη ρομαντισμός προέρχεται από τον μεσαιωνικό όρο "romanço" που χαρακτήριζε τις γλώσσες που χρησιμοποιούν οι λαοί υπό την κυριαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αυτές οι γλώσσες ήταν μια λαϊκή και εξελικτική μορφή Λατινικής. Επίσης αποκαλούνται ρομαντισμοί, οι δημοφιλείς και λαϊκές συνθέσεις, γραμμένες σε αυτό το χυδαίο λατινικό, σε πεζογραφία και στίχο, που έγραφαν ιστορίες γεμάτες φαντασία, φαντασιώσεις και περιπέτειες. Μια άλλη υπόθεση σχετικά με την προέλευση του όρου ρομαντισμός είναι ότι μπορεί να προέρχεται από τους "Ρωμαίους" (λεξιλόγιο της Προβηγκιακής γλώσσας) από τον οποίο προέρχεται η λατινική μορφή "romanicus". Μόνο στον δέκατο όγδοο αιώνα η λέξη ρομαντισμός έγινε το λογοτεχνικό είδος που κατανοείται σήμερα.

Χαρακτηριστικά του μυθιστορήματος

Το μυθιστόρημα ανήκει στο αφηγηματικό είδος της λογοτεχνίας, επειδή παρουσιάζει μια αλληλουχία αλληλένδετων γεγονότων που συμβαίνουν σε μια χρονική περίοδο. Το κύριο σημάδι αυτού του τύπου κειμένου είναι η χρονική σχέση που έχει καθιερωθεί μεταξύ των γεγονότων, ακόμη και αν δεν διηγούνται τη χρονική αλληλουχία στην οποία συνέβησαν, είναι πάντοτε δυνατή η ανασύσταση αυτής της αλληλουχίας.

Ένα μυθιστόρημα παρουσιάζει τέσσερα στοιχεία στη δομή του: αφηγητή, χαρακτήρα, πλοκή και χρόνο.

Αφηγητής - αυτός που λέει τι συνέβη στην ιστορία. Είναι μέρος της αφήγησης, είναι ένα στοιχείο της δομής και δεν πρέπει να συγχέεται με τον συγγραφέα. Ο αφηγητής μπορεί να είναι ένας από τους χαρακτήρες και να αναφέρεται σε άλλους. Σε αυτή την περίπτωση είναι αφηγητής πρώτου προσώπου.
Χαρακτήρες - είναι τα στοιχεία κειμένου που ασκούν τις ενέργειες και προκαλούν την εξέλιξη της ιστορίας. Είναι πλασματικές αναπαραστάσεις ανθρώπινων όντων, οι οποίες μπορούν να περιγραφούν από φυσική και ψυχολογική άποψη. Ο κύριος χαρακτήρας ενός μυθιστορήματος ονομάζεται πρωταγωνιστής.
Οικόπεδο - είναι το όνομα που δίνεται στην ακολουθία των γεγονότων της αφήγησης. Η λέξη οικόπεδο προέρχεται από το δίκτυο, γεγονός που υποδηλώνει μια συνάφεια γεγονότων. Η πλοκή παρουσιάζει καταστάσεις σύγκρουσης και από αυτό έρχεται το θέμα, το κεντρικό μοτίβο του κειμένου.
Ώρα - οι ενέργειες των χαρακτήρων συμβαίνουν εγκαίρως. Σε ένα μυθιστόρημα μπορεί να υπάρχει χρονολογική χρονική και ψυχολογική ώρα. Χρονικός χρόνος είναι ο εξωτερικός χρόνος, ο οποίος χαρακτηρίζεται από το πέρασμα των ωρών, των ημερών κτλ. Τα πραγματικά γεγονότα μπορούν να οργανωθούν με μια σειρά πριν και μετά, δηλαδή σε χρονική ακολουθία. Ο ψυχολογικός χρόνος είναι ο εσωτερικός χρόνος που τρέχει μέσα στους χαρακτήρες. Επειδή είναι υποκειμενική, δεν μπορεί να μετρηθεί ή να υπολογιστεί. Είναι η στιγμή της μνήμης, των αντανακλάσεων.

Το μυθιστόρημα και η ιστορία

Το μυθιστόρημα είναι μια λιγότερο περιεκτική αφήγηση από το μυθιστόρημα, που αποτελείται από μια σειρά αλυσοδεμένων μονάδων, αλλά αρθρωμένο γύρω από έναν κεντρικό χαρακτήρα. Είναι ένα λογοτεχνικό είδος του οποίου τα σύνορα δεν είναι καλά καθορισμένα, συχνά αναμιγνύονται με το μυθιστόρημα και την ιστορία. Παρουσιάζει ορισμένους χαρακτήρες που έχουν αναπτυχθεί καλύτερα από άλλους. Ορισμένοι αντιπροσωπεύουν μόνο ένα μικρό κομμάτι στο οικόπεδο. Οι σαπουνόπερες έδωσαν τη σοδειά.

Η ιστορία είναι μια συντομότερη και συμπυκνωμένη αφήγηση όλων. Κέντρων γύρω από έναν χαρακτήρα και αναπτύσσει μόνο μία ιστορία.