Άνθρωποι

Τι είναι το Πρόσωπο:

Πρόσωπο είναι μια λέξη που προέρχεται από το λατινικό πρόσωπο και υποδεικνύει ένα ανθρώπινο ον ή πλάσμα, έναν άνδρα ή μια γυναίκα, ενώ είναι ηθικό.

Ένα άτομο είναι ένα συνειδητό ον, με δική του βούληση, και επομένως, υποθέτοντας ότι έχει πλήρη διανοητική ικανότητα, είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. Ορισμένα συνώνυμα για τη λέξη άτομο είναι: χαρακτήρα, ατομικότητα, πολίτης, προσωπικότητα, άτομο ή όντας.

Στη γραμματική, το άτομο είναι η γραμματική κατηγορία του ρήματος και η αντωνυμία που δείχνει τη σχέση των ηχείων σύμφωνα με τον λόγο. Στην πορτογαλική γλώσσα εκφράζεται είτε μέσω των διαφόρων μορφών προσωπικών αντωνυμάτων είτε μέσω της διακύμανσης των λεκτικών μορφών. Το πρώτο και το δεύτερο άτομο διακρίνονται (το θέμα που μιλάει ή εκδίδει και το θέμα ακρόασης ή λήψης, αντίστοιχα) και το τρίτο πρόσωπο (αυτό που μιλήσαμε, ή αλλιώς, όλα που δεν είμαι εγώ).

Στο μυστήριο της Αγίας Τριάδας υπάρχουν τρία θεία πρόσωπα της ίδιας φύσης. Ο όρος "πρόσωπο", που ίσως χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Τερτυλλιανό, είχε την προέλευσή του στον αγώνα ενάντια στον σαβελλινισμό. Η ελληνική θεολογία προτιμά τον όρο "υπόσταση", τη λατινική λέξη "πρόσωπο". Ο Θεός είναι ο πρώτος άνθρωπος της Τριάδας, ο Ιησούς είναι ο δεύτερος και το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο. Τα τρία θεϊκά πρόσωπα είναι ίσα, αδιαχώριστα ως όντας, συν-αιώνια και ομοιοπαθητικά.

Όταν χρησιμοποιείται η λέξη πρόσωπο με κεφαλαίο γράμμα (σωστό ουσιαστικό), είναι πιθανό να είναι μια αναφορά στον Πορτογάλο ποιητή Fernando Pessoa. Π.χ. είμαι ένας θαυμάσιος θαυμαστής του έργου της Pessoa.

Νομικό πρόσωπο

Σύμφωνα με το νόμο, μια νομική οντότητα είναι μια οντότητα που μπορεί να έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις και να έχει νομική προσωπικότητα. Υπάρχουν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (διαφορετικά κράτη) και νομικά πρόσωπα που διέπονται από το ιδιωτικό δίκαιο (ιδρύματα και θρησκευτικές οργανώσεις). Ο Αστικό Κώδικας της Βραζιλίας παρουσιάζει ένα μεγάλο μέρος των νομικών βάσεων που αφορούν νομικά πρόσωπα.