Λογισμικό

Τι είναι το Λογισμικό:

Το λογισμικό είναι μια ακολουθία οδηγιών που γράφονται για να ερμηνευτούν από έναν υπολογιστή για την εκτέλεση συγκεκριμένων εργασιών. Μπορεί επίσης να οριστεί ως τα προγράμματα που ελέγχουν τη λειτουργία ενός υπολογιστή .

Σε έναν υπολογιστή, το λογισμικό ταξινομείται ως το λογικό μέρος του οποίου η λειτουργία είναι να παρέχει οδηγίες για το υλικό. Το υλικό είναι ολόκληρο το φυσικό μέρος του υπολογιστή, για παράδειγμα, CPU, μνήμη και συσκευές εισόδου και εξόδου. Το λογισμικό αποτελείται από όλα τα προγράμματα που υπάρχουν για ένα τέτοιο σύστημα, είτε αυτά παράγονται από τον χρήστη είτε από τον κατασκευαστή του υπολογιστή.

Το αγγλικό όρο λογισμικό χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1958 σε ένα άρθρο που γράφτηκε από τον αμερικανικό επιστήμονα John Wilder Tukey. Ήταν επίσης υπεύθυνος για την εισαγωγή του όρου " bit " για τον ορισμό του "δυαδικού ψηφίου".

Το λογισμικό μπορεί να ταξινομηθεί σε τρεις τύπους:

Λογισμικό συστήματος : είναι το σύνολο πληροφοριών που επεξεργάζεται το εσωτερικό σύστημα ενός υπολογιστή, το οποίο επιτρέπει την αλληλεπίδραση μεταξύ του χρήστη και των περιφερειακών του υπολογιστή μέσω γραφικής διεπαφής. Περιλαμβάνει το λειτουργικό σύστημα και τα προγράμματα οδήγησης συσκευών (μνήμη, εκτυπωτή, πληκτρολόγιο κλπ.).

Λογισμικό προγραμματισμού : είναι το σύνολο εργαλείων που επιτρέπουν στον προγραμματιστή να αναπτύξει συστήματα υπολογιστών, συνήθως χρησιμοποιώντας γλώσσες προγραμματισμού και ένα ολοκληρωμένο οπτικό περιβάλλον ανάπτυξης.

Λογισμικό εφαρμογών : Πρόκειται για προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών που επιτρέπουν στο χρήστη να εκτελεί μια σειρά συγκεκριμένων εργασιών σε διάφορους τομείς δραστηριότητας όπως η αρχιτεκτονική, η λογιστική, η εκπαίδευση, η ιατρική και άλλες εμπορικές περιοχές. Βιντεοπαιχνίδια, βάσεις δεδομένων, συστήματα βιομηχανικού αυτοματισμού κ.λπ. περιλαμβάνονται επίσης.

Υπάρχει επίσης η έννοια του ελεύθερου λογισμικού, το οποίο αναφέρεται σε ένα πρόγραμμα που δίνει στον χρήστη την ελευθερία, επιτρέποντάς του να το μελετήσει, να το τροποποιήσει και να το μοιραστεί με άλλους. Για το σκοπό αυτό, ο χρήστης πρέπει να έχει πρόσβαση στον πηγαίο κώδικα, να το αλλάξει ανάλογα με τις ανάγκες του.