Κλειδαριές της ηπειρωτικής Ευρώπης

Τι είναι το Continental Locking:

Ο ηπειρωτικός αποκλεισμός ήταν μια στρατηγική που χρησιμοποίησε ο Napoleon Bonaparte, τότε αυτοκράτορας της Γαλλίας, ο οποίος συνίστατο στο κλείσιμο όλων των λιμένων, από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες μέχρι το αγγλικό εμπόριο, κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης. Ο ηπειρωτικός αποκλεισμός ξεκίνησε το 1806 και διήρκεσε περισσότερο από ένα χρόνο.

Ο κύριος στόχος του ηπειρωτικού αποκλεισμού ήταν να αποδυναμώσει την αγγλική οικονομία, η οποία μονοπώλησε την ευρωπαϊκή αγορά με τα κατασκευασμένα προϊόντα της, καταστρέφοντας έτσι τα γαλλικά προϊόντα, σύμφωνα με την άποψη του αυτοκράτορα. Για να λειτουργήσει η στρατηγική του αποκλεισμού, ήταν απαραίτητο για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες να υποστηρίξουν την ιδέα, αλλά δεν ήταν ακριβώς όπως συνέβη.

Αλλά για την πλήρη αποτελεσματικότητα του σχεδίου του Ναπολέοντα, όλες οι χώρες έπρεπε να υπολογίζονται, αλλά η Πορτογαλία είχε ως βασικό επιχειρηματικό εταίρο την Αγγλία και δεν συμμετείχαν στον ηπειρωτικό αποκλεισμό. Καθώς η Πορτογαλία δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει τον στρατό του Ναπολέοντα, η Αγγλία πρότεινε τη μεταφορά του πορτογαλικού δικαστηρίου στη Βραζιλία, καθιστώντας έτσι την έδρα του βασιλείου. Αυτή η εναλλακτική λύση είχε την υποστήριξη ενός μέρους της πορτογαλικής ευγενείας και ήταν επίσης πολύ ελκυστική για τα αγγλικά συμφέροντα.

Ήταν ακριβώς κατά την εποχή του ηπειρωτικού αποκλεισμού που η βασιλική οικογένεια της Πορτογαλίας κατέφυγε στη Βραζιλία και εγκαταστάθηκε στην πόλη του Ρίο ντε Τζανέιρο το 1808, κορυφώνοντας, λίγα χρόνια αργότερα, στη διαδικασία ανεξαρτησίας της Βραζιλίας.