Παπύρος

Τι είναι ο Παπύρος:

Ο πάπυρος είναι ένα φυσικό φυτό κοντά στα ποτάμια της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, αλλά μπορεί να βρεθεί σε σχεδόν όλες τις γωνιές του κόσμου. Αποτελείται από την πρώτη ύλη για την κατασκευή χαρτιού παπύρου, που χρησιμοποιείται κυρίως από τους αρχαίους Αιγυπτίους ως υποστήριξη για το γράψιμο.

Ο παπύρος (cyperus papyrus) είναι ένα υδρόβιο φυτό της οικογένειας των κυπερασειών, με λεπτές, μακριές και εύκαμπτες μίσχους, που χρησιμοποιούνται περισσότερο από 40 αιώνες πριν από τη χριστιανική εποχή στην Αίγυπτο και αργότερα από τους Ρωμαίους, Έλληνες, Άραβες κλπ.

Μεταξύ των διαφόρων εφαρμογών που δίνονται στον πάπυρο, η παραγωγή "χαρτιού" από το στέλεχος αυτού του φυτού είναι από τις πιο γνωστές.

Στην αρχαία Αίγυπτο, χαρτί παπύρου έγινε ως εξής: οι μίσχοι κόπηκαν για να αφαιρέσουν το πράσινο φλοιό, έπειτα έλασης σε πολύ ωραία κομμάτια. Στη συνέχεια οι πλάκες ήταν υγρές, διατεταγμένες οριζόντια και ένα άλλο στρώμα σε όρθια θέση, σχηματίζοντας υφάδι.

Τέλος, οι ίνες του στελέχους συνθλίβονται με ξύλινο σφυρί, ενεργοποιώντας τη φυσική γόμα που περιέχεται στο φυτό. Αφού ήταν συνεχώς συμπιεσμένα, χτυπημένα, γυαλισμένα και αποξηραμένα, τα "φύλλα" του παπύρου ήταν έτοιμα να λάβουν γραφή. Συνολικά, η διαδικασία παραγωγής του παπύρου έλαβε κατά μέσο όρο 6 έως 10 ημέρες.

Παπύρος και Περγαμηνή

Όπως φαίνεται, ο παπύρος είναι κατασκευασμένος από τις ίνες του στελέχους του φυτού που φέρουν το ίδιο όνομα με αυτό το "χαρτί". Η τεχνική για την απόκτηση του φύλλου παπύρου αναπτύχθηκε από τους αρχαίους Αιγυπτίους, περισσότερα από 3.000 χρόνια πριν τον Χριστό.

Το περγαμόνι θεωρείται η "εξέλιξη" του παπύρου. Σε αντίθεση με τον πάπυρο, αυτός ο τύπος "χαρτιού" κατασκευάστηκε από δέρμα προβάτων, μόσχων και προβάτων, τα οποία επεξεργάστηκαν με ασβέστη και τεντώθηκαν για να στεγνώσουν.

Πιστεύεται ότι ο κύλινδρος εμφανίστηκε γύρω στο 2ο αιώνα π.Χ. στην περιοχή της Περγάμου (σήμερα γνωστή ως Bergama της Τουρκίας).

Όπως και ο πάπυρος, η παραγωγή μιας περγαμηνής δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Ωστόσο, ο τελευταίος έχει πολλά πλεονεκτήματα έναντι της μεθόδου που χρησιμοποιούν οι Αιγύπτιοι.

Οι κύλινδροι έχουν μεγαλύτερη ευελιξία και δύναμη και μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν. Τα κείμενα που γράφονται στα κυλίνδρους, σε αντίθεση με τα παπύρια, θα μπορούσαν να σβηστούν με τη χρήση ειδικού εξοπλισμού που ξύπνησε το δέρμα.

Ο Παπύρος και οι κύλινδροι χρησιμοποιήθηκαν ευρέως ως βάση για τη γραφή μέχρι τα μέσα του 8ου αιώνα, όταν άρχισε να γίνεται δημοφιλής στην Ευρώπη, μια τεχνική που είχε ήδη ανακαλυφθεί και χρησιμοποιηθεί από τους Κινέζους από τον δεύτερο αιώνα.

Μάθετε περισσότερα για την έννοια του Parchment.