Ο λαϊκισμός

Τι είναι ο λαϊκισμός:

Ο λαϊκισμός είναι η έννοια που χαρακτηρίζει τον τρόπο που κυβερνά ο κυβερνήτης, χρησιμοποιώντας στρατηγικές και πόρους που αποσκοπούν στη συγκέντρωση λαϊκής υποστήριξης και εμπιστοσύνης, ιδιαίτερα μεταξύ των πιο μειονεκτικών τάξεων.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, κατά κανόνα, ο λαϊκίστικος ηγέτης κερδίζει την εμπιστοσύνη των μαζών (μεσαία και κατώτερη τάξη), στηρίζοντας τον εαυτό του σε μια απλή, χαρισματική, άμεση και προσωπική ομιλία, που διανέμει τη διαμεσολάβηση των πολιτικών κομμάτων.

Ένα άλλο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του λόγου του λαϊκίστικου ηγέτη είναι η ιδέα ότι είναι ικανή να λύσει όλα τα προβλήματα της χώρας, να νομιμοποιήσει τους υπόλοιπους δημοκρατικούς θεσμούς και τα πολιτικά κόμματα και να πάρει αυταρχικά μέτρα. Αυτά, με τη σειρά τους, καταλήγουν να νομιμοποιούνται από τους ανθρώπους που δεν συνειδητοποιούν καν ότι κυριαρχεί.

Ιστορικά, η λαϊκιστική πολιτική υπήρχε κυρίως στη Λατινική Αμερική, κυμαινόμενη μεταξύ της δεκαετίας του 1930 και της δεκαετίας του 1970. Αυτή η μορφή διακυβέρνησης είναι συχνά κοινή σε χώρες με μεγάλες κοινωνικές διαφορές, οι οποίες παρουσιάζουν υψηλό επίπεδο φτώχειας και φτώχειας.

Παρά την «υπεράσπιση» των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των φτωχότερων, ο λαϊκισμός δεν συνδέεται αποκλειστικά με τα αριστερά πολιτικο-ιδεολογικά ρεύματα. Στην πραγματικότητα, πολλοί από τους λαϊκίστικους ηγέτες έχουν δεξιές πολιτικές ιδεολογίες. Ο Πρόεδρος Jânio Quadros είναι ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους του δεξιού λαϊκισμού στη Βραζιλία.

Μεταξύ ορισμένων λατινοαμερικανικών εθνών όπου υπήρχε λαϊκιστική πολιτική, επισημαίνουμε: την Αργεντινή (Juan Perón). Ισημερινός (José María Velasco). Κολομβία (Gustavo Rojas Pinilla) · και Βολιβία (Victor Paz Estenssoro).

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 2016, η προεκλογική εκστρατεία Donald Trump θεωρήθηκε λαϊκιστική, κυρίως λόγω του τόνου του πολιτικού λόγου του "εμείς" (Trump συμμαχόμενου στον λαό) και "αυτοί" (τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα, όλα αυτά ως διεφθαρμένη).

Στη λογοτεχνία ο λαϊκισμός αντιπροσωπεύει μια αισθητική τάση, όπου ο συγγραφέας επιδιώκει να διερευνήσει θέματα που σχετίζονται με την καθημερινή ζωή των πιο απλών και ταπεινών ανθρώπων και αυτή η αφήγηση παρουσιάζεται χαρισματικά.

Πληθυσμός στη Βραζιλία

Ένα από τα κυριότερα παραδείγματα της λαϊκιστικής πολιτικής στη Βραζιλία ήταν η κυβέρνηση του πρώην προέδρου Getúlio Vargas (1930-1945 και 1951-1954), ευρέως γνωστού ως «πατέρας των φτωχών».

Ο λαϊκισμός του Βάργκας βασίστηκε σε μια φλεγμονώδη και χαρισματική ομιλία που έθεσε την ανάγκη έγκρισης των εργατικών νόμων σε εξέχουσα θέση, μια στάση που προκάλεσε την αγάπη ενός μεγάλου μέρους των μαζών.

Στη Βραζιλία, άλλοι διάσημοι λαϊκιστές πολιτικοί είναι οι: Αντώνιος Γκαροτίνιο, Λεόνε Μπριζόλα, Λουίς Ίνασιο Λούλα ντα Σίλβα και Πάουλο Μαλούφ.

Χαρακτηριστικά του λαϊκού πληθυσμού

• Παρουσία ενός χαρισματικού και ηγέτη των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
• Πρέπει να κερδίσετε την εμπιστοσύνη των μεγάλων μαζών.
• Απλός, άμεσος και δημοφιλής διάλογος μεταξύ του ηγεμόνα και του λαού.
• Χρήση μαζικής επίσημης διαφήμισης (ραδιόφωνα, εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοπτικοί σταθμοί, κοινωνικά δίκτυα κ.λπ.).
• Επιθέσεις και απονομιμοποίηση άλλων πολιτικών κομμάτων και ιδεολογικών αλυσίδων πολιτικών κομμάτων.