Βασικές Αρχές Λογιστικής
Ποιες είναι οι Αρχές Λογιστικής:
Οι αρχές της Λογιστικής αποτελούνται από τις γενικές θεωρίες και τους κανόνες που οριοθετούν την εφαρμογή των Λογιστικών Επιστημών, σε σχέση με την κυρίαρχη κατανόηση της γνώσης τους στα επιστημονικά και επαγγελματικά σύμπαντα.
Αυτό το σύνολο κανόνων συμβάλλει στη σωστή μέτρηση του πλούτου ενός ατόμου ή μιας εταιρείας. Είναι μέσω αυτού ότι η λογιστική είναι αποφασισμένη.
Οι αρχές θεωρούνται θεμελιώδεις στις λογιστικές μελέτες, ωστόσο, σύμφωνα με την παραπομπή του ψηφίσματος του Ομοσπονδιακού Λογιστικού Συμβουλίου 750/1993, από ένα νέο ψήφισμα που προτάθηκε το 2010, αποκαλούνται "Λογιστικές Αρχές" ".
Προκειμένου να εφαρμόζονται οι αρχές σύμφωνα με τις αρχές, πρέπει να έχουν τρία ταυτόχρονα χαρακτηριστικά:
- Η χρησιμότητα, από τη δημιουργία ουσιαστικών και πολύτιμων πληροφοριών για τους χρήστες των οικονομικών καταστάσεων.
- Αντικειμενικότητα, που σημαίνει ότι οι εφαρμογές δεν επηρεάζονται από προσωπικές κλίσεις ή προκαταλήψεις σε όσους το παρέχουν.
- Η πρακτικότητα, όταν μπορούν να υιοθετηθούν χωρίς υπερβολική πολυπλοκότητα ή κόστος.
Οι αρχές είναι: αυτή της οντότητας, της συνέχειας, της ευκαιρίας, της καταχώρησης με βάση την αρχική αξία, την αρμοδιότητα και την αρχή της σύνεσης.
Αρχή της οντότητας
Αναγνωρίζει την ισότητα ως αντικείμενο λογιστικής και επιβεβαιώνει την αυτονομία των περιουσιακών στοιχείων και την ανάγκη διαφοροποίησης μιας συγκεκριμένης κληρονομιάς στο σύμπαν των περιουσιακών στοιχείων που υπάρχουν, ανεξάρτητα από το αν ανήκει σε ένα πρόσωπο, εταιρεία ή ίδρυμα οποιασδήποτε φύσης ή σκοπού, με ή χωρίς σκοπό για κέρδος.
Αρχή της συνέχειας
Υποθέτει ότι η οντότητα θα συνεχίσει να λειτουργεί στο μέλλον, λαμβάνοντας υπόψη τη μέτρηση και την παρουσίαση των στοιχείων της καθαρής θέσης υπό αυτές τις συνθήκες.
Αρχή της Ευκαιρίας
Αναφέρεται στη διαδικασία μέτρησης και παρουσίασης αυτών των στοιχείων της καθαρής θέσης για την παραγωγή έγκαιρων και έγκαιρων πληροφοριών.
Αρχή μητρώου αρχικής τιμής
Καθορίζει ότι τα στοιχεία των ιδίων κεφαλαίων πρέπει να καταγράφονται αρχικά στις αρχικές αξίες των συναλλαγών, εκφραζόμενες στο εθνικό νόμισμα.
Μόλις ολοκληρωθεί η ενσωμάτωση των ιδίων κεφαλαίων, τα στοιχεία της καθαρής θέσης, είτε πρόκειται για στοιχεία ενεργητικού είτε για υποχρεώσεις, ενδέχεται να υποστούν διακυμάνσεις λόγω των ακόλουθων παραγόντων:
Το τρέχον κόστος
Τα ενεργά στοιχεία αναγνωρίζονται από τις αξίες μετρητών ή τα ισοδύναμα ταμειακών διαθεσίμων, οι οποίες θα έπρεπε να καταβληθούν εάν είχαν αποκτηθεί την ημερομηνία ή την περίοδο των οικονομικών καταστάσεων. Οι υποχρεώσεις καταχωρούνται στα μη προεξοφλημένα ποσά, τα οποία θα απαιτηθούν για την εξόφληση της υποχρέωσης κατά την ημερομηνία ή την περίοδο των καταστάσεων.
Πραγματοποιήσιμη τιμή
Τα περιουσιακά στοιχεία διατηρούνται σε τιμές μετρητών που θα μπορούσαν να ληφθούν με την πώληση με τακτικό τρόπο. Οι υποχρεώσεις διατηρούνται στα μη προεξοφλημένα ποσά, τα οποία αναμένεται να καταβληθούν για τον διακανονισμό των υποχρεώσεων κατά την κανονική λειτουργία της οικονομικής οντότητας.
Παρούσα αξία
Τα περιουσιακά στοιχεία διατηρούνται στην παρούσα αξία, προεξοφλημένα στην μελλοντική καθαρή ταμιακή εισροή που αναμένεται να δημιουργηθεί από το στοιχείο στην κανονική πορεία των εργασιών της οικονομικής οντότητας. Οι υποχρεώσεις διατηρούνται στην προεξοφλημένη αξία της μελλοντικής καθαρής εκροής μετρητών.
Εύλογη αξία
Πρόκειται για το ποσό με το οποίο ένα ενεργό στοιχείο μπορεί να ανταλλαγεί ή μια υποχρέωση να διακανονιστεί, μεταξύ των γνωστών και πρόθυμων μερών σε μια συναλλαγή χωρίς ευνοεί.
Νομισματική ενημέρωση
Οι συνέπειες της μεταβολής της αγοραστικής δύναμης του εθνικού νομίσματος πρέπει να αναγνωρίζονται στα λογιστικά βιβλία προσαρμόζοντας την επίσημη έκφραση των αξιών των στοιχείων του μετοχικού κεφαλαίου.
Αρχή της αρμοδιότητας
Αποφασίζει ότι οι επιδράσεις των συναλλαγών και των άλλων γεγονότων αναγνωρίζονται στις περιόδους στις οποίες αναφέρονται, ανεξάρτητα από το εάν εισπράττονται ή πληρώνονται. Προϋποθέτει επίσης την ταυτόχρονη αντιμετώπιση των σχετικών εσόδων και εξόδων.
Αρχή της σύνεσης
Καθορίζει την υιοθέτηση της χαμηλότερης αξίας για τις συνιστώσες του ενεργητικού και του μεγαλύτερου ποσού για τις υποχρεώσεις όταν υπάρχουν εξίσου έγκυρες εναλλακτικές λύσεις για την ποσοτικοποίηση των μεταβολών ιδίων κεφαλαίων που μεταβάλλουν την αξία των ιδίων κεφαλαίων.
Δείτε επίσης την έννοια της Λογιστικής, της Λογιστικής και της Μέτρησης των ΔΠΧΠ.
